Heel veel mensen hebben in hun kindertijd kennis gemaakt met deze ietwat mysterieuze locatie. Het was een omgeving van avontuur, spanning, ravotten, wildernis en kattenkwaad uithalen. Eenmaal iets ouder, verscheen er bij het horen van het woord ‘souterrain’ meestal een glimlach op het gezicht. Het was namelijk ook een pleisterplaats waar jonge koppeltjes zich konden terugtrekken, eerst in de tunnel of de beboste omgeving, later aan de kapel voor een spiritueel bezoek gevolgd door een even spiritueus bezoek aan de lokale herberg café ‘de Souterrain’. Het was een landelijk café, bekend om zijn hanegevechten of hanekampen. Zeer populair bij het jonge volkje waren de bals die hier in een aanpalend zaaltje doorgingen op zondagnamiddag. Een lokaal orkestje of een accordeonist speelden ten dans en de aanwezigheid van de echte souterrain versterkte alleen maar de aantrekkingskracht van dit uitgaansoord. Vast schouwspel waren ook de ketsers die de schepen trokken en met hun paard niet door de tunnel stapten. Ze trokken de heuvel over en namen vaak de gelegenheid te baat om een pint te pakken, de paarden vastgemaakt aan een ring in de gevel van het café.